ตามล่าหาแก้ส
เช้าที่สดใสวันหนึ่ง เราก็ทำภารกิจประจำวัน หุงข้าว ทำกับข้าวแต่ทว่าความซวยก็มาเยือนเมื่อถังแก้สว่างปล่าวจุดไม่ติด ถ้าเป็นที่ไทยปัญหานี้จะไม่มีอะไรน่าตกใจ ก็แค่ยกหูโทรศัพท์หาร้านแก้ส ไม่นานถังแก้สใหม่ก็จะมาเปลี่ยนถึงที่ แต่ที่นี่ก็คงจะไม่ง่ายอย่างงั้น แก้สถือว่าเป็นของหายากและมีจำนวนน้อย เวลาจะซื้อต้องขับรถไปถึงปั้มน้ำมัน (แห่งเดียว) ที่ทราชิกังโน่น และแน่นอนว่าคงจะกระเตงถังแก้สขึ้นรถแทกซี่ไปไม่ได้แน่ คงจะต้องพึ่งพาคนแถวนี้อีกแล้ว
หลังจากเอากระทะไฟฟ้ามาเจียวไข่แก้ขัดเสร็จก็เข้าไปในสถาบันไปบอกท่านผอ. ว่าแก้สหมด คราวนี้ผอ. มาแปลกรีบกุลีกุจอโทรไปเช็คที่ปั้มให้แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะของไม่มี (ไม่แปลกใจ) ของอาจจะมาอาทิตย์หน้า ก็เอาเป็นว่าอาทิตย์นี้ก็ใช้เตาไฟฟ้าไปก่อน
อาทิตย์ถัดมา
วันจันทร์ ได้ยินเสียงโครมครามด้านล่างเลยชะโงกหน้าไปดูก็พบว่าน้าหงอกบ้านข้างล่างขนถังแก้สใบใหม่มา ด้วยความดีใจวันพรุ่งนี้จะได้มีแก้สใช้สักที แต่ก็ต้องเศร้าเมื่อพบว่าของหมดไปตั้งแต่วันจันทร์แล้ว ซะงั้น
อาทิตย์ต่อมามีคนมากดกริ่งเช้าวันจันทร์ ด้วยความงุนงงเปิดออกไปคุยก็เจอกับเชนโชเจ้าหน้าที่คุมโกดังมาบอกว่าอาทิตย์นี้ไม่มีแก้สอีกแล้ว เออเริ่มจะชินแล้วละ
อาทิตย์ต่อมาอีก คาม่าคนขับรถขับรถไปทราชิกังวันจันทร์พร้อมกับถังแก้สจำนวนนึง ด้วยความเซ็งสุดขีดทั้งๆที่บอกไปแล้วว่าถ้าแก้สมาให้บอกด้วย และคำตอบก็คือโทษทีไม่รู้ว่าอยากซื้อแก้ส เออดี
อาทิตย์ต่อมาก็ไปย้ำกับผอ. อีกว่าป่านนี้ยังไม่ได้แก้สเลย ผอ. ก็บอกไม่ต้องห่วงเขาก็อยากได้เหมือนกันของมาแล้วจะบอก อีก ๒ ๓ วันต่อมาผอ. ก็โทรมาบอกว่าแก้สมาแล้ว ให้รีบไปเลย เรารีบกลับบ้านไปขนถังแก้สลงมาขึ้นรถและก็บึ่งไปทราชิกังทันที รากฎว่าเรามาเร็วไปเลยต้องไปฆ่าเวลาด้วยการซื้อของที่ทราชิกังก่อน พอตอนใกล้ๆเที่ยงก็ไปที่ปั้มก็พบว่ารถบรรทุกแก้สมาแล้ว กำลังขนลง กว่าจะได้แก้สนี่มันยากลำบากเหลือหลาย แทบจะต้องมาเฝ้าปั้มกันเลยทีเดียว เมื่อปีที่แล้วมีเหตุการณ์แก้สขาดตลาด คนที่ต้องการแก้สต้องของโทรเช็คแล้วมานอนเฝ้ารอของที่ปั้มกันเลยทีเดียว
การซื้อแก้สที่นี่ก็ยากลำบาก คนที่จะเป็นเจ้าของถังแก้สได้ต้องยื่นคำร้องขอซื้อถังแก้สแล้วจะได้สมุดบันทึกมาเล่มหนึ่งที่มีชื่อ ที่อยู่ รูปถ่ายพร้อมบันทึกการซื้อแก้สทุกๆครั้ง ถ้าไม่เอาสมุดเล่มนี้มาก็ซื้อไม่ได้ (แต่เมื่อปีที่แล้วเหมือนจะไม่มีระบบนี้) การสมัครก็ยากเย็นใช้เวลาเป็นเดือน (ตามสไตล์) ครอบครัวนึงจะได้ปกติ ๑ ถัง แต่บ้านส่วนใหญ่มักอยากได้ ๒ ถังเพื่อสำรอง การจะได้มาซึ่งถังที่ ๒ ต้องใช้กำลังภายในและเส้นสายพอสมควร ราคาแก้สตอนนี้อยู่ที่ ๕๐๕ งุลตรัม ถังแก้สที่ได้รอบนี้สภาพโทรมมาก บุบ สีที่ทาหายไปหมดเหลือแต่คราบสนิม คนที่นี่ชอบโยนถังแก้สไม่รู้เป็นอะไร ถังแก้สเต็มๆ แทนที่จะยกลงจากรถก็โยนจากกระบะลงมาเลย ไอ้เราก็กระโดดหนีเหยงๆ เลย ทำอะไรบ้าๆ ไม่คำนึงถึงความปลอดภัย เอาสะดวก สนุกเข้าไว้ ถังมันถึงได้บุบบู้บี้แบบนี้ แต่ก็ยังดีที่มันยังไม่ระเบิดใส่ใครตาย (ที่จริงน่าจะมีสักครั้งก็ดีจะได้เป็นกรณีตัวอย่าง)
ในที่สุดหลังจากไม่มีแก้สใช้มาเดือนนิดๆ ความสะดวกสบายก็กลับมายังห้องครัวอีกครั้ง